Leczenie zębów w narkozie i alternatywne metody znieczulenia w stomatologii

Leczenie zębów w narkozie

Znieczulenie ogólne (narkoza) w stomatologii zyskuje coraz więcej zwolenników zarówno wśród lekarzy, jak i Pacjentów. Staje się coraz powszechniej wykorzystywaną metodą, dającą komfort pracy lekarzowi a bezbolesność i komfort psychiczny Pacjentowi. Znieczulenie u stomatologa wykonywane jest różnymi sposobami – wyboru dokonuje dentysta w oparciu o diagnostykę i ocenę zdrowia Pacjenta.

Narkoza i anestetyki

Narkoza to historyczna nazwa znieczulenia ogólnego. Powoduje u Pacjenta kontrolowaną i odwracalną utratę świadomości, zmniejszenie lub zniesienie odruchów obronnych i całkowite zniesienie bólu.

Polega na okresowym zahamowaniu czynności ośrodkowego układu nerwowego z równoczesnym zachowaniem funkcji życiowych.

Leki i substancje pozwalające osiągnąć taki stan określa się anestetykami. Anestetyki stosowane podczas znieczulenia ogólnego (narkozy) mogą być podawane drogą dożylną, wziewną, domięśniową, lub poprzez połączenie tych dróg.

Ich użycie powoduje:

  • zniesienie świadomości – hypnosis,
  • zniesienie odczuwania bólu – analgesia,
  • zniesienie  odruchów – areflexia,
  • zwiotczenie mięśni szkieletowych – relaxatio.

W zależności od potrzeb chirurgiczno-leczniczych lub diagnostycznych zarówno sposób podania leków anestetycznych, jak i głębokość znieczulenia mogą być różne. Leczenie zębów pod narkozą jest coraz częściej stosowanym rozwiązaniem, ale zawsze konieczne jest sprawdzenie możliwości i wybranie najlepszych metod dla konkretnego Pacjenta.

Stomatolog znieczulenie – Etapy narkozy

Znieczulenie ogólne (narkoza) przebiega w kilku etapach :

  1. Przygotowanie do zabiegu – premedykacja.
  2. Wprowadzenie – indukcja to okres od podania anestetyku do utraty świadomości.
  3. Podtrzymanie – kondukcja to kontynuowanie podawania leków anestetycznych.
  4. Wybudzenie – może przebiegać bez lub z podaniem leków odwracających działanie anestetyków aplikowanych podczas znieczulenia.

Dentysta Kraków – jak przebiega kwalifikacja do znieczulenia ogólnego? Wymaga wykonania podstawowych badań, dających lekarzowi informację o ogólnym stanie zdrowia. Konieczne jest również przeprowadzenie szczegółowego wywiadu medycznego. Kwalifikacji lekarz anestezjolog dokonuje w oparciu o pięciostopniową skalę ASA. W niektórych przypadkach konieczna może okazać się dodatkowa konsultacja z lekarzem specjalistą z innej dziedziny, który prowadzi leczenie Pacjenta. Bezpieczeństwo jest najważniejsze, dlatego tylko specjalista z odpowiednią wiedzą i doświadczeniem podejmuje decyzję o możliwości leczenia zebów pod narkozą.

Leczenie zębów i narkoza – Sedacja i analgosedacja

W gabinetach stomatologicznych najczęściej stosowaną „odmianą” znieczulenia ogólnego (narkozy) jest sedacja lub analgosedacja, czyli „płytsze” rodzaje znieczulenia.

Sedacja to uspokojenie, obniżenie aktywności ośrodkowego układu nerwowego z częściowym wyłączeniem świadomości (lub bez wyłączania) Pacjenta, obniżenie poziomu lęku, a u części Pacjentów efekt niepamięci. Stan sedacji osiąga się przy pomocy środków farmakologicznych, podawanych w praktyce najczęściej drogą dożylną.

Lekarz anestezjolog podając Pacjentowi dodatkowo analgetyki, czyli leki o silnym działaniu przeciwbólowym, wzbogaca sedację o efekt analgezji. Mówimy wówczas o analgosedacji.

Można wyróżnić kilka stopni głębokości sedacji:

  • płytka, z zachowaniem przytomności, ale spowolnieniem reakcji na bodźce i efektem uspokojenia, zachowaniem odruchów przełykania i kaszlu;
  • umiarkowana, podczas której Pacjent zapada w łatwy do odwrócenia sen z zachowanymi  odruchami kaszlu i przełykania;
  • głęboka, najbardziej zbliżona do znieczulenia ogólnego, z dużym ograniczeniem świadomości i upośledzeniem odruchów kaszlu i przełykania, a także osłabieniem własnej akcji oddechowej.

Wyposażenie większości gabinetów i klinik, w tym także naszej, pozwala na bezpieczne przeprowadzenie każdego z wymienionych rodzajów znieczulenia – zapraszamy do naszych dentystów w Krakowie.

Stomatolog znieczulenie – Przygotowanie Pacjenta do znieczulenia ogólnego

Przygotowanie Pacjenta do znieczulenia ogólnego (narkozy), w tym także sedacji wymaga najczęściej odstawienia leków stosowanych w chorobach przewlekłych. Decyzję taką podejmuje lekarz anestezjolog.  Ponadto Pacjent musi pozostać na czczo, czyli 6 godzin bez posiłku i co najmniej 4 godziny bez przyjmowania płynów.

Znieczulenie ogólne (narkoza), sedacja i analgosedacja nie są metodami znieczulenia zarezerwowanymi wyłącznie dla chirurgicznych i implantologicznych zabiegów stomatologicznych. Na życzenie Pacjenta lub ze wskazań medycznych, po konsultacji z lekarzem anestezjologiem, także leczenie endodontyczne i zachowawcze może być przeprowadzone w takim znieczuleniu. Przeważająca część procedur stomatologicznych nie wymaga jednak narkozy. Nasi dentyści w Krakowie doradzą Państwu jaką metodę wybrać, biorąc pod uwagę zdrowie, możliwości oraz Waszą wolę.

Dentysta Kraków – Rodzaje znieczulenia miejscowego

Leczenie zębów pod narkozą zwykle nie jest konieczne. Alternatywę do znieczulenia ogólnego (narkozy), w tym sedacji, stanowi znieczulenie miejscowe. W stomatologii można go wykonać kilkoma metodami:

  • Podstawowy i najprostszy sposób to znieczulenie nasiękowe, czyli podanie leku znieczulającego poprzez dość płytkie wkłucie w okolicę leczonego zęba.
  • Rozwinięciem tej metody jest znieczulenie śródwięzadłowe, w którym to środek znieczulający aplikowany jest przez lekarza w szparę ozębnej. Jest to znieczulenie wspomagające, wzmacniające efekt bezbolesności.
  • Kolejna metoda to znieczulenie przewodowe, czyli w uproszczeniu podanie środka znieczulającego w okolicę większych nerwów, np. nerwu zębodołowego dolnego.

Bardzo pomocnym urządzeniem w wykonaniu znieczulenia miejscowego jest nowoczesny system The Wand, o którym więcej informacji znajduje się na stronie Sprzęt stomatologiczny. The Wand umożliwia bezbolesne i skuteczne podanie każdego rodzaju znieczulenia miejscowego. Środek znieczulający podawany jest przez mikrokomputer, a strzykawka została zastąpiona przez aplikator, którego przeniknięcie do znieczulanej tkanki jest bezbolesne. Posiadamy oczywiście w naszej klinice takie urządzenie i z powodzeniem stosujemy go w przeważającej większości przypadków – zapraszamy do dentysty w Krakowie.

Najczęściej środek znieczulający aplikowany podczas znieczulenia miejscowego wzbogacany jest o lek zwężający naczynia krwionośne (adrenalina, noradrenalina). Leki te zmniejszają przenikanie środka znieczulającego do tkanek, zmniejszają krwawienie i wydłużają okres działania znieczulenia.

Stomatolog i znieczylenie – Przeciwwskazania do znieczulenia ogólnego i miejscowego

Podobnie jak w przypadku znacznej części procedur medycznych, również do znieczulenia ogólnego i miejscowego istnieją przeciwwskazania.

Lista przeciwwskazań do znieczulenia ogólnego (narkozy) jest dość długa i wymaga szerszego komentarza i rozmowy lekarza anestezjologa z Pacjentem. Nie będziemy jej zatem przytaczać.

W przypadku znieczulenia miejscowego właściwie jedynym przeciwwskazaniem do jego wykonania jest uczulenie Pacjenta na środek znieczulający. Przeciwwskazanie to można, a nawet należy zweryfikować wykonując test alergiczny na lek znieczulający.

U Pacjentów z poważnymi obciążeniami kardiologicznymi i neurologicznymi (np. stan po udarze mózgu, zawale serca) przed znieczuleniem konieczna może być konsultacja specjalistyczna.

Zdecydowanie liczniejsze są przeciwwskazania do użycia środków zwężających naczynia. Są nimi: miażdżyca, astma, nadczynność tarczycy, jaskra, wady i choroby serca i układu krążenia,  cukrzyca, zaburzenia czynności nerek, choroby z hipertermią. To ważne aby poinformować stomatologa, znieczulenie wybierze wtedy dopasowując je do stanu zdrowia, unikając jakiegokolwiek ryzyka.

Uzyskanie pożądanego poziomu znieczulenia

U części Pacjentów mogą wystąpić trudności w uzyskaniu pożądanego poziomu znieczulenia. Jest kilka przyczyn takiego stanu:

  • anomalie anatomiczne, zwłaszcza w przebiegu nerwów;
  • zaburzony metabolizm na skutek np. używania substancji odurzających, nadużywanie leków;
  • stan zapalny znieczulanych tkanek, np. ropień, zapalenie przyzębia, zapalenie tkanek okołowierzchołkowych – kwaśne środowisko charakterystyczne dla stanu zapalnego powoduje szybszą dysocjację środka znieczulającego, co zmniejsza jego stężenie i skutkuje słabszym i krótszym efektem znieczulenia. W takiej sytuacji lekarz stomatolog zawsze może posiłkować się znieczuleniem ogólnym na odpowiednim poziomie głębokości.

Na co Pacjent powinien zwrócić uwagę po znieczuleniu miejscowym?

Efekt znieczulenia – w zależności od zastosowanego środka – utrzymuje się przez okres 1-2 godzin, ale w wyjątkowych przypadkach nawet do 6 godzin.

Jeżeli utrzymuje się dłużej, to może świadczyć o uszkodzeniu nerwu i należy taką sytuację koniecznie skonsultować z lekarzem stomatologiem.

Konsultacja konieczna jest również w przypadku utrzymującego się bólu i obrzęku w miejscu podania znieczulenia. Przyczyną tego stanu może być krwiak lub rozwijający się stan zapalny.

Wybór metod znieczulenia we współczesnej stomatologii jest duży i daje gwarancję bezbolesnego przeprowadzenia leczenia. Decyzję w kwestii sposobu znieczulenia podejmuje Pacjent wspólnie z lekarzem stomatologiem i anestezjologiem. Zapraszamy do umówienia się na wizytę u naszego dentysty w Krakowie.